امام خامنه ای مد ظله العالی
 
 
چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:چهل کلید, :: 13:46 ::  نويسنده : امیرحسین

شرح برخی از فوائد و خواص مهم دعای چهل کلید حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از بانو فضه خاتون نقل شده است که نقل کرده که روز جمعه بر خانه ام ابیها حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وارد شدم ، متوجه گردیدم آن بزرگوار ظرف آبی بدست مبارک گرفته و دعائی می خواند و به آن ظرف می دمد . عرض کردم فدایت گردم سبب خواندن و دمیدن دعا چیست ؟ حضرت بعد از فراغت یافتن از دعا پاسخ دادند : فضه این دعای چهل کلید است هرکه ایندعا را در روز جمعه بخواند و غسل کند و آب پاکی آورد و این دعا را بخواند و بر آن بدمد و بخورد بخت 50 ساله اش باز می شود و اگر در بین زن و شوهر الفتی نباشد و این دعا را بر آب بخواند و آن را در طعام ریزد و آن را بخوراند به قدرت حق تعالی به محبت یوسف و زلیخا رسد و جهت جادو آن را به گلاب و زعفران و نبات بخواند و بخورد و با آبی که این دعا را خوانده غسل کند به فرمان حق تعالی بازگردد و اگر کسی نزد سلاطین رود و این دعا را بر گلاب بخواند و بر روی خود بمالد با حرمت گردد و اگر در آبش غسل کند حق تعالی او را از جمیع بلیات حفظ کند و از مکر مکاران و سحر ساحران و شر جمیع خلقلان در امان باشد و دعا این است :

(به ادامه مطلب مراجعه نمایید)



ادامه مطلب ...


چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:امام سجاد,امرزش گناهان,دعا, :: 13:43 ::  نويسنده : امیرحسین

دو ركعت بجا آورد ، در هر ركعت شصت مرتبه سوره ی توحید را بخواند ، چون از نماز فارغ شود گناهانش آمرزیده شود . [1]
نماز دیگر در آمرزش گناهان
نماز دیگر شیخ طوسی در مصباح در اعمال روز جمعه گفته روایت شده از عبدالله بن مسعود كه گفت رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود : هر كسی كه در روز جمعه بعد از نماز عصر دو ركعت نماز گزارد ، بخواند در ركعت اول فاتحه و آیه الكرسی و سوره ی فلق بیست و پنج مرتبه و در ركعت دوم بعد از حمد سوره ی توحید و ناس بیست و پنج مرتبه ، و چون از نماز فارغ شود بیست و پنج مرتبه بگوید : « لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» ، از دنیا بیرون نرود تا بنمایاند حق تعالی بهشت را در خواب به او ، و ببیند مكان خود را در بهشت . [2]



چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:غسل جمعه,امام علی, :: 13:41 ::  نويسنده : امیرحسین
غسل‌ جمعه‌ چگونه‌ است‌ ؟
آیا خواندن‌ دعا در موقع‌ غسل‌ جمعه‌ واجب‌ است ‌؟

غسل‌ جمعه‌ از مستحبات‌ مؤکد است‌ و انجامش‌ مثل‌ غسل‌ جنابت‌ است ‌. وقت‌ غسل‌ جمعه‌ از اذان‌ صبح‌ است‌ تا ظهر و بهتر است‌ نزدیک‌ ظهر به‌ جا آورده‌ شود . اگر تا ظهر انجام‌ ندهد بهتر است‌ که‌ بدون‌ نیت‌ ادا و قضا تا عصر جمعه‌ به‌ جا آورد . اگر در روز جمعه‌ غسل‌ نکند مستحب‌ است‌ از صبح‌ شنبه‌ تا غروب‌ قضای‌ آن‌ را به‌ جا آورد . دعا خواندن‌ به‌ هنگام‌ غسل‌ جمعه‌ واجب‌ نیست‌ بلکه‌ مستحب‌ است‌ موقع‌ غسل‌ جمعه‌ گفته‌ شود : " أشهد أن‌ لا اله‌ الاّ اللّه‌ وحده‌ لا شریک‌ له‌ و اشهد أنّ محمداً عبدوه‌ و رسوله‌ اللّهم‌ صلّ علی‌ محمّد و آل‌ محمّد واجعلنی‌ من‌ التوابین‌ واجعلنی‌ من‌ المتطهرین‌ "
 
مراحل غسل جنابت و غسل جمعه چگونه است ؟

تمامی غسل ها به یک نحو انجام می گیرد ؛ تنها نیّت آن ها فرق می کند . بنابراین نحوة انجام غسل جنابت با غسل جمعه یا سایر غسل ها اگر به شکل غسل ترتیبی باشد ، به این صورت است که بعد از نیت و قصد قربت ، نخست سر و گردن شسته می شود ، سپس طرف راست بدن و بعد طرف چپ . در نیت غسل مثلاً نیت می کند : غسل جنابت انجام می دهم قربة الی الله . در غسل جمعه نیت می کند : غسل جمعه به جا می آورم قربة الی الله غسل به دو شکل صورت می گیرد : ترتیبی و ارتماسی، غسل ارتماسی به این شکل است : در جایی که آب فراوان باشد مانند استخر ، دریا ، حوض و رودخانه ، بعد از نیت غسل تمامی بدن را یک دفعه زیر آب قرار می دهد
 


ادامه مطلب ...


چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:دعای معراج, :: 13:28 ::  نويسنده : امیرحسین

شرح دعای معراج:

 

« از رسول اکرم منقول است : آن شبی که مرا به معراج بردند از تمامی آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و آنچه دیده بودم و با خدای تعالی بیواسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم به مقام جبرئیل رسیدم ، گفتم یا جبرئیل این چه دعائیست که جمله فرشتگان می خوانند ؟ گفت: یا محمد این همان دعاست که از جانب حق به شما آوردم و خدای تعالی می فرماید : هر که از آدم تا خاتم این دعا را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود و حق تعالی هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ دارد و اگر از آدم تا خاتم جمع شود و جمیع دریاها مرکب گردد  و زمین کاغذ گردد و چندان نویسند که همه فرشتگان مانده شوند و دریاها خشک شوند و آسمان و زمین تمام شود نمی توانند ثواب این دعا را بنویسند و از هزار یکی نوشته نشود و خواننده و دارنده این دعا را تنگی دست ندهد و تا روز اجل بستگی در کار وی نشود و از درد گوش و درد سر و چشم و دل و جمیع دردها و بلاها ایمن گردد و هر کس این دعا را با خود بگور برد حق سبحانه او را بخشد و سکرات موت را بر وی آسان گرداند  و از عذاب قبر و سوال منکر و نکیر ایمن گردد  و روز جزا چهل هزار فرشته به استقبال وی برآیند تا داخل بهشت می کنند »



ادامه مطلب ...


چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:چهارقل,توحید,فلق,کافرون,ناس, :: 13:25 ::  نويسنده : امیرحسین

« سورة الکافرون - سورة ١٠٩ - عدد آیاتها ۶»

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ (١) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (٢) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (٣)وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۴) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (۶)

« سورة الإخلاص - سورة ١١٢ - عدد آیاتها ۴»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (١) اللَّهُ الصَّمَدُ (٢) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (٣) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (۴

« سورة الفلق - سورة ١١٣ - عدد آیاتها ۵»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (١) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (٢) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣)وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)

« سورة الناس - سورة ١١۴ - عدد آیاتها ۶»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (١) مَلِکِ النَّاسِ (٢) إِلَهِ النَّاسِ (٣) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)



چهار شنبه 15 آبان 1392برچسب:دعای عهد, :: 13:23 ::  نويسنده : امیرحسین

از امام صادق ، علیه السلام ، روایت شده که فرمودند : هر کس چهل روز صبح هنگام ، دعاى عهد را بخواند از یاران قائم ما است و اگر قبل از ظهور آن حضرت از دنیا برود خداوند او را در زمان ظهور از قبر بیرون مى آورد که در خدمت حضرت باشد . خداوند به هر کلمه اى از این دعا هزار حسنه عطا فرماید و هزار گناه محو مى نماید . دعاى عهد ابتدا خداوند را به اسامى و صفات مى خواند و بعد صلوات بر امام زمان علیه السلام است . سپس دعاهایى در مورد آن حضرت و فرج او و نیز حضور ما در زمان حضرت و دیدار روى حضرت دارد

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ.

اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها، وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ.

اَللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى  الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ  وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ

حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ  وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ، اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ، اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ



ادامه مطلب ...


شنبه 11 آبان 1392برچسب:جوانی, :: 19:39 ::  نويسنده : امیرحسین

الإمام علی علیه‏السلام :

أربَعَةُ أشیاءَ لا یَعرِفُ قَدرَها إلاَّ أربَعَةٌ : الشَّبابُ لا یَعرِفُ قَدرَهُ إلاَّ الشُّیوخُ وَالعافِیَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها إلاَّ أهلُ البَلاءِ ، وَالصِّحَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها إلاَّ المَرضى ، وَالحَیاةُ لا یَعرِفُ قَدرَها إلاَّ المَوتى

امام على علیه‏السلام : ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمى‏شناسند :[ارزش ]جوانى را جز پیران نمى‏شناسند؛[ارزش] آرامش (آسایش) را جز گرفتاران نمى‏شناسند ؛ [ارزش] سلامت را جز بیماران نمى‏شناسند ، و[ارزش] زندگى را جز مُردگان نمى‏دانند

------------------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : شَیئانِ لا یَعرِفُ فَضلَهُما إلاّ مَن فَقَدَهُمَا : الشَّبابُ ، وَالعافِیَةُ . 

امام على علیه‏السلام : برترى (ارزشِ) دو چیز را جز آنان كه آنها را از دست دهند ، نمى‏شناسند : جوانى و آرامش .

-------------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فِی الدّیوانِ المَنسوبِ إلَیهِ ـ :
شَیئانِ لَو بَكَتِ الدِّماءَ عَلَیهِماعَینانِ حَتّى تُؤذِنا بِذَهابِ
لَم تَبلُغَا المِعشارَ مِن حَقَّیهِمافَقدُ الشَّبابِ وفُرقَةُ الأَحبابِ 

امام على علیه‏السلام ـ در دیوان منسوب به ایشان ـ :
دو چیز است كه اگر دیدگان ، بر آن خون بگِریند /
تا به مرز كورى برسند ،
به یكْ‏دهمِ سزایشان نرسیده‏اند : /
ازدست دادن جوانى و جدایىِ دوستان!

----------------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فِی الدّیوانِ المَنسوبِ إلَیهِ ـ :
بَكَیتُ عَلى شَبابٍ قَد تَوَلّىفَیالَیتَ الشَّبابَ لَنا یَعودُ
فَلَو كانَ الشَّبابُ یُباعُ بَیعالأََعطَیتُ المُبایِعَ ما یُریدُ
ولكِنَّ الشَّبابَ إذا تَوَلّىعَلى شُرَفٍ فَمَطلَبُهُ بَعیدُ 

امام على علیه‏السلام ـ در دیوان منسوب به ایشان ـ :
بر جوانى ، چون كه بگذشت ، گریستم /
كاش جوانى به سوى ما باز مى‏گشت!
اگر جوانى به فروش مى‏رسید /
به فروشنده‏اش هر چه مى‏خواست ، مى‏دادم .
لیكن جوانى چون بر ستیغ كوه‏ها نشیند /
به‏دست آوردنش دشوار است .

-----------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام : بادِر شَبابَكَ قَبلَ هَرَمِكَ ، وصِحَّتَكَ قَبلَ سُقمِكَ . 

امام على علیه‏السلام : جوانى‏ات را پیش از پیرى ، وتندرستى‏ات را پیش از بیمارى دریاب .

-------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : بادِرِ الفُرصَةَ قَبلَ أن تَكونَ غُصَّةً . 

امام على علیه‏السلام : فرصت را پیش از آن كه اندوه گردد ، دریاب

------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : ما أقرَبَ الدُّنیا مِنَ الذَّهابِ وَالشَّیبَ مِنَ الشَّبابِ . 

امام على علیه‏السلام : چه نزدیك است دنیا به نابودى ، و جوانى به پیرى!

---------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِهِ . 

امام على علیه‏السلام : آن كه فردا را از عمر خویش بشمارد ، مرگ را در جاى شایسته‏اش قرار نداده است .

-------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فی قَولِ اللّه‏ِ عز و جل «وَ لاَ تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا»  ـ : لا تَنسَ صِحَّتَكَ وقُوَّتَكَ وَفَراغَكَ وشَبابَكَ ونَشاطَكَ أن تَطلُبَ بِهَا الآخِرَةَ . 

امام على علیه‏السلام ـ درباره آیه (و سهم خود را از دنیا فراموش مكن) ـ : [یعنى ]سلامت ، توانایى ، فرصت ، جوانى و شادابى‏ات را فراموش مكن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى

-----------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام : لا یَزالُ العَقلُ وَالحُمقُ یَتَغالَبانِ عَلَى الرَّجُلِ إلى ثَمانِیَ عَشرَةَ سَنَةً فَإِذا بَلَغَها غَلَبَ عَلَیهِ أكثَرُهُما فیهِ . 

امام على علیه‏السلام : خِرد و نادانى تا هجده سالگى در آدمى در نَبَردند . وقتى آدمى به آن سن رسید ، هر كدام بیشتر باشد ، بر او غلبه مى‏یابد

-----------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام ـ فِی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ : تَعَلَّمُوا العِلمَ صِغارا تَسودوا بِهِ كِبارا . 

امام على علیه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : علم را در كَمْ‏سالى بیاموزید ، تا در بزرگ سالى بدان بزرگى كنید .

---------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : مَن لَم یُجهِد نَفسَهُ فی صِغَرِهِ لَم یَنبُل فی كِبَرِهِ . 

امام على علیه‏السلام : آن كه در كَمْ سالى ، خود را [براى تحصیل دانش و فضیلت ]به كوشش وادار نسازد ، در بزرگ‏سالى به برترى(فضل) نمى‏رسد .

---------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فِی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ : مُرُوا الأَحداثَ بِالمِراءِ وَالجِدالِ ، وَالكُهولَ بِالفِكرِ ، وَالشُّیوخَ بِالصَّمتِ . 

امام على علیه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : جوانان را به مباحثه و جدال [علمى] ، و میان‏سالان را به اندیشیدن ، و پیران را به سكوت ، فرمان دهید .

---------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام ـ فی وَصِیَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ علیه‏السلام ـ : إنَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالأَرضِ الخالِیَةِ ما اُلقِیَ فیها مِن شَیءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُكَ بِالأَدَبِ قَبلَ أن یَقسُوَ قَلبُكَ ، وَیشتَغِلَ لُبُّكَ . 

امام على علیه‏السلام ـ در وصیّت به فرزندش حسن علیه‏السلام ـ : همانا دلِ جوان ، مانند زمینِ كشت‏ناشده است . آنچه در آن افكنده شود ، مى‏پذیرد . از این رو ، پیش از آن كه دلت سخت گردد و خِردت سرگرم شود ، به تربیت تو همّت گماشتم .

----------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فی وَصِیَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ علیه‏السلام ـ : وأجمَعتُ عَلَیهِ مِن أدَبِكَ أن یَكونَ ذلِكَ وأنت مُقبِلُ العُمُرِ ، وَمُقتَبَلُ الدَّهرِ ، ذو نِیَّةٍ سَلیمَةٍ ، ونَفسٍ صافِیَةً . 

امام على علیه‏السلام ـ در وصیّت به فرزندش حسن علیه‏السلام ـ : [و آن گاه كه] بر تربیت تو همّت گماشتم ، چنان دیدم كه در عنفوان جوانى و بهار زندگى‏ات هستى كه نیّتى درست و نهادى پاكیزه دارى .

---------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام : أصحابُ المَهدِیِّ شَبابٌ لا كُهولٌ فیهِم إلاّ مِثلَ كُحلِ العَینِ وَالمِلحِ فِی الزّادِ وَأقَلُّ الزّادِ المِلحُ . 

امام على علیه‏السلام : یاران مهدى(عج) جوان‏اند و كهن‏سالان ، در میان آنان ، اندك‏اند ، مانند سرمه در چشم و نمك در زاد و توشه ، كه كمترین قسمت توشه ، نمك است .

----------------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام : ما مِن حَرَكَةٍ إلاّ و أنتَ مُحتاجٌ فیها إلى مَعرِفَةٍ . 

امام على علیه‏السلام : هیچ فعّالیتى نیست ، مگر آن كه تو در آن ، نیازمندِ شناختى

-----------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : یا مَعشَرَ الفِتیانِ، حَصِّنوا أعراضَكُم بِالأَدَبِ ودینَكُم بِالعِلمِ . 

امام على علیه‏السلام : اى جوانان! آبروى خویش را با ادب (تربیت) ، و دین خویش را با دانش ، نگه‏دارید

--------------------------------------------------

 عنه علیه‏السلام ـ فِی الحِكَمِ المَنسوبَة إِلَیهِ ـ : أولَى الأَشیاءِ أن یَتَعَلَّمَهَا الأَحداثُ الأَشیاءُ الَّتی إذا صاروا رِجالاً اِحتاجوا إلَیها . 

امام على علیه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : نخستین چیزهایى كه جوانان مى‏باید آنها را بیاموزند ، كارهایى است كه در بزرگى بِدان نیازمند مى‏شوند .

------------------------------------------------

عنه علیه‏السلام ـ فِی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ : لا تَقسِروا أولادَكُم عَلى آدابِكُم ، فَإِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَیرِ زِمانِكُم . 

امام على علیه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : فرزندانتان را بر روش و آداب خویش ، مجبور مسازید؛ زیرا آنان ، براى زمانى دیگر ، جز زمان شما ، آفریده شده‏اند .

---------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام ـ فی كِتابِهِ لِوَلَدِهِ الحَسَنِ علیه‏السلام ـ : وأن أبتَدِئَكَ بِتَعلیمِ كِتابِ اللّه‏ِ عز و جلوتَأویلِهِ وَشرائِعِ الإِسلامِ وَأحكامِهِ . 

امام على علیه‏السلام ـ در نامه‏اى به فرزندش حسن علیه‏السلام ـ : و این كه نخست ، به تو كتاب خدا را بیاموزم و تفسیر قرآن و شریعت اسلام و احكام آن را به تو تعلیم دهم

----------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام ـ فِی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ : إذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُك لَهُ مَوضِعا مِن ذَنبِهِ لِئَلاّ یَحمِلَهُ الإِخراجُ عَلَى المُكابَرَةِ . 

امام على علیه‏السلام : ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : هرگاه جوان را سرزنش مى‏كنى ، از برخى گناهان درگذر تا سرزنش ، او را به سرسختى (مقابله) وادار نكند

-----------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : الإِفراطُ فِی المَلامَةِ یَشِبُّ نیرانَ اللَّجاجَةِ . 

امام على علیه‏السلام : زیاده‏روى در سرزنش ، آتش لجبازى را شعله‏ور مى‏گردانَد

-----------------------------------------------

عنه علیه‏السلام : إذا عاتَبتَ فَاستَبقِ . 

امام على علیه‏السلام : هرگاه سرزنش كردى ، جایى [براى بازگشت] باقى بگذار .

-----------------------------------------------

الإمام علی علیه‏السلام ـ فی الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ ـ : إذَا احتَجتَ إلَى‏المَشورَةِ فی أمرٍ قَد طَرَأَ عَلَیكَ فَاستَبدِهِ بِبِدایَةِ الشُّبّانِ ؛ فَإِنَّهُم أحَدُّ أذهانا ، وأسرَعُ حَدسا ، ثُمَّ رُدَّهُ بَعدَ ذلِكَ إلى رَأیِ الكُهولِ وَالشُّیوخِ لِیَستَعقِبوهُ ویُحسِنُوا الاِختِیارَ لَهُ ؛ فَإِنَّ تَجرِبَتَهُم أكثَرُ . 

امام على علیه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ایشان ـ : هرگاه به مشورت نیازمند شدى ، نخست ، از مشورت با جوانان آغاز كن؛ زیرا ذهن آنان ، تیزتر و حدس آنان ، سریع‏تر است . پس مسئله را به میان‏سالان و پیرمردان ، واگذار تا در آن نقّادى كرده ، بهترین را برگزینند؛ چرا كه تجربه آنان ، بیشتر است .

---------------------------------------------------

 تاریخ الطبری عن أبی رافع : لَمّا قَتَلَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ أصحابَ الأَلوِیَةِ أبصَرَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله جَماعَةً مِن مُشرِكی قُرَیشٍ ، فَقالَ لِعَلِیٍّ : اِحمِل عَلَیهِم ، فَحَمَلَ عَلَیهِم ، فَفَرَّقَ جَمعَهُم ، وقَتَلَ عَمرَو بنَ عَبدِ اللّه‏ِ الجُمَحِیَّ .
قالَ : ثُمَّ أبصَرَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله جَماعَةً مِن مُشرِكی قُرَیشٍ ، فَقالَ لِعَلِیٍّ : اِحمِل عَلَیهِم ، فَحَمَلَ عَلَیهِم فَفَرَّقَ جَماعَتَهُم ، وقَتَلَ شَیبَةَ بنَ مالِكٍ أحَدَ بَنی عامِرِ بنِ لُؤَیٍّا¨ .
فَقالَ جِبریلُ : یا رَسولَ اللّه‏ِ ، إنَّ هذِهِ لَلمُؤاساةُ .
فَقالَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله : إنَّهُ مِنّی وأنَا مِنهُ .
فَقالَ جِبریلُ : وأنَا مِنكُما ، قالَ : فَسَمِعوا صَوتا :
لا سَیفَ إلاّ ذُو الفَقارِ ولا فَتىً إلاّ عَلِیٌّ 

تاریخ الطبرى ـ به نقل از ابو رافع ـ : هنگامى كه على بن ابى طالب علیه‏السلام[در نبرد اُحد ،] پرچمداران را كُشت ، چشمان پیامبر صلی الله علیه و آله بر گروهى از مشركان قریش افتاد . به على علیه‏السلام فرمود : «بر آنان یورش ببر!» .
على علیه‏السلام بر آنان حمله برد و آنان را پراكنده ساخت و عَمرو بن عبد اللّه‏ جُمَحى را به قتل رسانید . پس ، چشمان پیامبر صلی الله علیه و آله بر گروهى دیگر از مشركان قریش افتاد و به على علیه‏السلام فرمود : «بر آنان یورش ببر!» .
على علیه‏السلام بر آنان حمله كرد و آنان را پراكنده ساخت و شَیبة بن مالك ، یكى از افراد قبیله بنى عامر بن لؤى را به قتل رسانید . در این هنگام ، جبرئیل علیه‏السلامگفت : اى پیامبر خدا! این همان مواسات است . آن گاه ، پیامبر خدا فرمود : «به راستى كه او از من است و من از اویم» ، و جبرئیل علیه‏السلام گفت : و من از شمایم .
آن گاه ، صدایى را شنیدند كه مى‏گفت : «شمشیرى جز ذو الفقار و جوان‏مردى جز على نیست» .



درباره وبلاگ


امیدوارم که مطالب وبلاگ من برای شمامفیدباشد. باآرزوی موفقیت برای شما
موضوعات
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان امام خامنه ای (همه چیز) و آدرس amirkazemi1.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





نويسندگان


آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 4276
بازدید دیروز : 1692
بازدید هفته : 11738
بازدید ماه : 18384
بازدید کل : 194496
تعداد مطالب : 784
تعداد نظرات : 12
تعداد آنلاین : 1

Alternative content