در جنگ جهاني اول (1916 ميلادي) هنگامي که عده اي از سربازان انگليسي در چندکيلومتري شهر بيت‌المقدس مشغول سنگرگيري براي حمله بودند،در دهکده ي کوچکي به نام « اونتره» يک لوح نقره اي پيدا کردند، که حاشيه اش با جواهرات گرانبها مرصع و در وسطش، خطوطي به حروف طلايي نگارش يافته بود. و چون آن را نزد فرمانده ي خود « ميجر- اي- ان- گريندل» بردند، هر چه کوشيد نتوانست از آن چيزي بفهمد. ولي دريافت که اين نوشته ها به زبان وخطي بسيار قديمي نوشته شده. وبالاخره اين لوح به وسيله وي دست به دست گرديد تا به سرپرستان ارتش بريتانيا « ليفتونانت » و « گلدستون » رسيد و ايشان هم آن را به دست باستان شناسان بريتانيا سپردند. پس از پايان جنگ (1918 ميلادي) در باره ي لوح مذکور به تحقيق پرداختند، وکميته اي تشکيل دادند که اساتيد شناخت زبانهاي باستاني بريتانيا،آمريکا، فرانسه و آلمان عضو آن کميته بودند. پس از چند ماه بررسي و تحقيق در 3 ژاويه سال 1920 ميلادي معلوم شد که اين لوح، لوح مقدسي است به نام « لوح سليماني» و در آن سخناني از حضرت سليمان نوشته شده. که به الفاظ عبراني قديم نگارش يافته و در زير ترجمه ي فارسي آن را آورده مي‌شود براي رويت متن عبراني به منابع زير مراجعه شود.

-ترجمه ي لوح سليماني:

الله، احمد، ايلي، باهتول، حاسن، حاسين

ياه احمد مقذا = اي احمد به فريادم رس.

ياه ايلي انصطاه = يا علي مرا مددي فرما.

ياه باهتول کاشئي = اي بتول نظر مرحمت فرما.

ياه حاسن اضو مظع = اي حسن کرم فرما.

ياه حاسين بارفو = اي حسين خوشي بخش.

امو سليمان صوه عئخب زالهلاد اقتا = اين سليمان اکنون به اين گنج بزرگوار

 استغاثه مي کند.

بذات الله کم ايلي = و علي قدرت خدا است.

***

و چون اين خبر به اسقف اعظم انگلستان (Lord Bishop ) رسيد، نامه اي به

 کميته نوشت.

 که خلاصه ي نامه به شرح زير است:

اگر اين لوح در موزه گذاشته شود و در ديد عموم قرارگيرد، اساس مسيحيت متزلزل خواهد شد. وسرانجام خود مسيحيان جنازه ي مسيحيت را بر دوش بلند نموده و در قبر فراموشي دفن خواهند کرد. لذا بهتر است لوح مذکور، در رازخانه ي کليساي انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سِر کسي آن را نبيند.

لازم به ذکر است کساني که از نزديک اين لوح را ديده اند، وبينشي داشته اند.