نماز شب، عبادتی پرارج است که قرآن ارزش آن را این گونه بیان می کند که :

«إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً[مزمل/6] مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‏تر است!»

و برخواستن از رختخواب برای عبادت را آن گونه عبادتی می شمارد که کسی پاداش عظیم آن را درک نمی کند.

«تَتَجافى‏ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ  * فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ [سجده/16-17] پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور مى ‏شود (و بپا مى‏ خيزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد مى‏ خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده‏ ايم انفاق مى‏ كنند! هيچ كس نمى‏ داند چه پاداشهاى مهمّى كه مايه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، اين پاداش كارهايى است كه انجام مى‏ دادند.»

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نیز درباره جایگاه و ارزش عبادت در شب می فرمایند: جبرئيل پيوسته مرا به شب زنده دارى سفارش مى كرد ، چندان كه گمان كردم نيكان امّت من جز اندكى از شب را هرگز نخواهند خفت .

در گوشه ای از برکات معنوی نماز شب پیامبر (ص) گفته اند: هر بنده اى ، مرد يا زن ، كه نماز شب روزيش شود و از روى اخلاص براى خداوند عزّ و جلّ برخيزد و وضوى كامل بگيرد و با نيّت درست و قلب پاك و پيكرى خاشع و ديده اى گريان براى خداوند عزّ و جلّ نماز گزارد ، خداوند تبارك و تعالى نُه صف از فرشتگان را پشت سر او قرار دهد، كه شمار فرشتگان هر صف را جز خداوند تبارك و تعالى نداند . يك طرف هر صف در مشرق باشد و طرف ديگرش در مغرب . حضرت فرمود : چون از نماز فارغ گردد به تعداد آن فرشتگان برايش درجه و مقام نوشته شود.[1]

و در فواید دنیوی آن نیز مطالب زیادی بیان شده است. مثل اینکه امام على عليه السلام می فرمایند : شب زنده دارى ، مايه تندرستى است . (الدعوات : ٧٦/١٨٢) همچنین امام صادق عليه السلام فرموده اند: نماز شب، چهره را سفيد و نورانى مى كند ، نماز شب، انسان را خوشبو مى كند ، نماز شب، روزى مى آورد.

برگرفته از سایت  شهر سوال